halvemaan in de schaduw

Hoe ik fotografeer | Foto's maken van de maan

Peter Neill

Toen ik verplicht thuis moest blijven tijdens de lockdown, kon ik nergens heen. Maar dankzij mijn Sony Alpha 7R IV kon ik nog steeds iets fotograferen dat heel ver bij mij vandaan was. Dat fascineerde mij als fotograaf. Ik heb het altijd interessant gevonden om de maan te fotograferen, maar toen werd dat nog aantrekkelijker, om aan de realiteit van de lockdown te ontsnappen.

heldere foto van een vollemaan

© Peter Neill | Sony α7R IV + FE 400mm f/2.8 GM OSS | 1/2000s @ f/3.2, ISO 160

Camera’s en lenzen
Mijn favoriete camera voor het fotograferen van de maan is de Sony Alpha 7R IV. Ik mocht ook een FE 400 mm f/2.8 G Master-lens van iemand lenen, maar ik ontdekte dat een brandpuntsafstand van 200 mm op de FE 70-200 mm f/2.8 G Master-lens meer dan genoeg is. Het is een kwaliteitslens waarmee je geweldige foto’s maakt.

Ik heb een aantal van mijn favoriete foto’s met deze lens gemaakt en ik gebruik hem ook regelmatig om muzikanten te fotograferen tijdens concerten. Het feit dat je hem ook kunt gebruiken om de maan te fotograferen, geeft aan hoe veelzijdig deze lens is. Met een brandpuntsafstand van 200 mm kun je ook eenvoudig context aan je foto toevoegen.

vollemaan omgeven door wolken

© Peter Neill | Sony α7R IV + FE 70-200mm f/2.8 GM OSS | 1/6400s @ f/3.5, ISO 320

Scherp en stabiel
Het belangrijkste dat je nodig hebt is een statief. Dat hoeft niet duur te zijn, maar wel robuust, bij voorkeur zwaar en met een solide kop die niet verschuift nadat je deze hebt vastgedraaid. De meeste statieven hebben een haak waar je de cameratas aan kunt hangen voor extra gewicht. Zorg er wel voor dat de cameratas de grond raakt, want je wilt niet dat de tas heen en weer slingert tijdens het belichten.

Eigenlijk is het nagenoeg onmogelijk om een volledig scherpe foto te maken, vanwege de atmosfeer tussen de aarde en de maan. Maar er zijn een aantal dingen die je kunt doen om je kans op een gedetailleerde foto te vergroten.

Gebruik bijvoorbeeld de kap van de lens, als je een goede hebt. Dat voorkomt dat er licht uit ongewenste hoeken de lens invalt. Ik maakte deze foto met een kap terwijl ik midden in Zuidwest-Londen was. Je hebt dus niet per se een donkere lucht nodig, hoewel dat uiteraard wel zou helpen.

heldere foto van een vollemaan met een donkere lucht eromheen

© Peter Neill | Sony α7R IV + FE 70-200mm f/2.8 GM OSS | 1/1000s @ f/4.0, ISO 125

Als je de camera aanraakt om een foto te nemen, beweeg je de camera een klein beetje. Daarom is het een goed idee om met de zelfontspanner van de camera te leren werken. Als je de zelfontspanner gebruikt, kun je de sluiter openen en de camera een paar seconden de tijd geven om tot stilstand te komen voordat de belichting start. Je kunt de camera ook bedienen via bluetooth of met de Sony Imaging Edge Mobile-app. En als je camera een elektronische sluitermodus heeft, kun je die ook proberen. Die voorkomt dat de mechanische sluiter van je camera ook maar een beetje beweegt, zodat de camera perfect stilstaat tijdens de belichting.

Voor het scherpstellen gebruik ik altijd de handmatige scherpstelling. Ik gebruik vaak de Imaging Edge Mobile-app, zodat ik de scherpstelling op het grote scherm van mijn telefoon nauwkeuriger kan bekijken. Je kunt zelfs de zoeker of het scherm van de camera gebruiken. Dan kun je inzoomen en exact zien op welk deel van het beeld de lens scherpstelt.

Belichting
Met de maan in het midden van het frame koos ik voor spotmeting. Ik fotografeer altijd in RAW en beoordeel of de belichting zodanig is dat ik de schaduwen nog kan aanpassen, zodat ik de wolken beter zichtbaar kan maken. Door ervaring ontdek je of je alleen de maan wilt belichten, of dat je de maan wilt overbelichten waardoor je de wolken beter ziet.

Het is verleidelijk om je grootste lensdiafragma te gebruiken en zoveel mogelijk licht binnen te laten vallen in je lens. Maar dat diafragma levert vrijwel zeker niet de scherpste foto op. Je moet het scherpste punt van je lens vinden. Dat kan betekenen dat je met f/4 of f/5.6 schiet: experimenteer met je lens en ontdek waar je lens het scherpst is.

halvemaan in de schaduw

© Peter Neill | Sony α7R IV + FE 400mm f/2.8 GM OSS + 1.4x teleconverter | 1/1600s @ f/4.5, ISO 320

Sluitertijd
Wat betreft de sluitertijd heb ik ontdekt dat 1/5 s het absolute minimum is. Bij een kortere sluitertijd is de maan niet meer scherp. Je kunt een kortere sluitertijd kiezen, maar probeer dan zo langzaam mogelijk te werken om optimaal te profiteren van de maximale hoeveelheid licht en om de ISO-gevoeligheid zo laag mogelijk te houden.

Fotograferen met een lage gevoeligheid levert de minste ruis op. Maar zelfs met de hoge resolutie van de Alpha 7R IV kan ik vol vertrouwen mijn ISO verhogen naar 800 of 1000 zonder dat er ruis ontstaat. Daardoor kan ik de dichtstbijzijnde buurman van de aarde moeiteloos vastleggen.

Uitgelichte producten

Peter Neill

Peter Neill | UK

"Peter Neill is de beste fotograaf die we kennen. We gebruiken niemand anders meer." – Mark Sheehan, The Script

Gerelateerde verhalen

Meld u aan voor de nieuwsbrief van α Universe

U hebt u geabonneerd op de nieuwsbrief van α Universe

Voer een geldig e-mailadres in

Er is iets fout gegaan

U hebt u geabonneerd