Fotografie kan je flink op de proef stellen. Je creativiteit, vaardigheden, planningsvermogen en vindingrijkheid worden getest en hoe je met deze tests omgaat, is bepalend voor het soort foto’s en projecten dat je maakt. Het wordt echter nog interessanter als je deze tests ondergaat met een camera die je nog nooit eerder hebt gebruikt. Kan de camera de fotograaf ook testen? Je denkwijze beïnvloeden en inspiratie bieden? Kijkend naar het nieuwste kostuumproject van Mathias Kniepeiss, dat in Venetië is gemaakt, kun je dat misschien wel zeggen.
Mathias, een fotograaf en artdirector met een internationale achtergrond op het gebied van sport, portretten en commercieel werk, fotografeert soms ook geënsceneerde historische scenario’s met modellen in weelderige kostuums. Dit bracht hem naar Venetië.
Hij legt uit: “Een goede vriend werkt daar als kostuumontwerper voor het carnaval. We hadden in Oostenrijk samen aan een project voor een casino gewerkt en hij vroeg of ik naar Venetië wilde komen om zijn werk te fotograferen in een geweldig vijfsterrenhotel. Ik had aanvankelijk een klein team van vijf mensen bij me, maar uiteindelijk hadden we er zo veel plezier in dat we met veertien man aan het werk waren en drie weekenden lang foto’s maakten.”
Normaal gesproken moet er in de aanloop naar dit soort projecten veel werk worden verzet. Mathias vertelt ons: “Je bent zes maanden bezig met voorbereiden, locaties controleren en kostuums bekijken, maar dit project was veel spontaner. Verrassend genoeg was ik nog nooit in Venetië geweest, dus deze prachtige stad was volledig nieuw voor me en daardoor een blanco canvas om mee te werken. Het was een geweldige test om te zien wat we konden en onze creativiteit de vrije loop te laten.” Mathias kreeg hierbij bovendien de kans om de α7R III te testen en te zien hoe de camera omgaat met weinig licht of scherpstelt bij tegenlicht. Zijn oordeel? “Ik werd aangenaam verrast door de kwaliteit”, lacht hij.
Vóór de shoot in Venetië had Mathias nog maar weinig ervaring met spiegelloze camera’s, maar hij zag al snel de voordelen van de α7R III voor zijn werk. Hij legt uit: “Ik probeer graag verschillende camera’s uit. Deels om mezelf uit te dagen, maar ook om te zien wat de camera in me naar boven haalt. Met de Eye AF van de Alpha is het echt verfrissend dat wat je ziet ook echt is wat er op de foto komt te staan. Als je instellingen aanpast, zie je meteen wat het effect is, dus dat scheelt een hoop tijd als je op deze prachtige locaties met het beschikbare licht moet werken. Je hoeft niets te testen, want je ziet direct wat de juiste belichting is.”
Hoewel veel van zijn shots statisch zijn, gebruikte hij de geweldige autofocus van de α7R III ook om beweging vast te leggen als de modellen in hun kostuum renden of sprongen. Mathias legt uit: “Bij een studiocamera is de autofocus vaak niet snel genoeg in dat soort situaties, maar de α7R III is de perfecte combinatie van een studiocamera en een briljante autofocus.”
Voor foto’s bij weinig licht gebruikt hij ook focus peaking met de EVF van de α7R III en voor het fotograferen van de maskers heeft hij zelfs de Eye AF gebruikt. Hij vertelt: “Ik dacht dat het misschien te veel gevraagd zou zijn en dat de camera zou scherpstellen op het masker in plaats van het oog zelf, maar het ging perfect.”
De α7R III overtrof ook de verwachtingen toen Mathias foto’s maakte in een gondel.
Mathias legt uit: "Dat was echt een uitdaging. Drie van ons zaten achterin: twee van mijn assistenten, die zich bezighielden met de flits en videobeelden, en ikzelf. Ik gebruikte de FE 12-24 mm f/4 en hing de camera heel ver buiten de boot om de juiste hoek te krijgen. Het was lastig, maar met behulp van de Eye AF en het scherm waarop ik de compositie kon bekijken, is het toch gelukt. Als ik door de zoeker had moeten kijken, had ik in een andere boot moeten zitten. Of was ik in het water beland!"
Heeft hij een favoriete foto uit het project? Hij zegt: “Ik heb veel favorieten, maar als ik moet kiezen, ga ik voor deze groepsfoto. Ik ben gek op scenario’s met positieve lichaamstaal en betekenisvolle gezichtsuitdrukkingen.” Het shot doet dankzij de meerdere lagen en het dramatische gevoel denken aan een schilderij in barokstijl. Je krijgt het idee dat er zich een verhaal ontvouwt. En dat was ook daadwerkelijk het geval. Mathias legt uit: ‘We hebben wat tegenslagen gehad. Een daarvan was dat onze drie modellen net voor het eerste weekend afzegden, waardoor we moesten improviseren. Ik vroeg de mensen uit mijn team om hulp en ze waren geweldige vervangers: mijn visagist, kostuumontwerper en videograaf stonden model… En zelfs ik sta op een van de foto’s als harlekijn!”
Als je naar zijn foto’s kijkt, voel je die spontane energie. Mathias is daar heel trots op. Hij zegt: “In het begin was het nog maar een idee, maar uiteindelijk heeft het een hoop goeds opgeleverd. Misschien juist wel doordat we obstakels hebben overwonnen. We creëerden zelf kansen en ik denk dat we die energie en gevoelens echt in de foto’s hebben gevangen. Dat is fotografie op z’n best. Er is niets mooiers dan gevoelens kunnen overbrengen met je foto’s.”
"In de fotografie is niets onmogelijk, of je nu verhalen voor eeuwig wilt vastleggen of nieuwe werelden wilt creëren."