“Een goede onderwaterfoto boeit de kijker en brengt kennis over”, legt Alexis Rosenfeld uit. Hij voegt daar nog aan toe: “Je weet dat je foto goed is wanneer kinderen erdoor zijn geïntrigeerd en je er allerlei vragen over stellen!” Tientallen jaren geleden was Alexis zelf zo'n kind. Hij wilde alles weten over de onderwaterwereld en was gefascineerd door de verkenningstochten van Jacques Cousteau. Terugdenkend aan vroeger zegt hij: “Dit was mijn sleutel tot een heel bijzondere wereld. Ik kom nu op plekken die ontoegankelijk zijn voor anderen en kom terug met fascinerende verhalen.”
Deze nieuwe wereld voelde voor Alexis al snel heel comfortabel. “Ik ben erg ongeduldig en dat is geen handige eigenschap voor een fotograaf,” lacht hij, “maar als ik eenmaal onder water ben, heb ik tijd en wordt alles rustig. Ik stel me voor hoe een foto eruit moet zien, denk na over het kader en de compositie en wacht vervolgens tot ik die combinatie heb gevonden. Dat doe ik ook als ik dieren fotografeer. Ik ben heel trots als ik het gedrag van dieren goed op de foto krijg.”
Alexis leerde scubaduiken vanaf zijn achtste. Dit heeft hem mede gebracht waar hij nu is. Hij zegt: “Om een professionele onderwaterfotograaf te worden, moest ik heel goed leren duiken. Duiken is heel technisch, dus je moet het echt helemaal onder de knie hebben om je volledig op de fotografie te kunnen richten.”
Als fotojournalist is deze rol nog veeleisender, want Alexis wil meer dan alleen mooi uitziende shots maken. Hij legt uit: “Ik neem geen genoegen met één foto als ik een verhaal wil vertellen. Mijn projecten duren soms een paar maanden of jaren en de eerste foto moet bij de laatste passen. Samen vertellen ze een verhaal dat de lezer moet kunnen begrijpen zonder de tekst te lezen.”
Voor zijn meest recente project, ‘Coral Reefs, Heart of the Ocean’, vertelt Alexis het verhaal van een bedreigd ecosysteem. “We laten de schoonheid, biodiversiteit en bedreigingen van deze bijzondere omgeving zien. Dit project motiveerde me nog meer toen ik ontdekte dat één op de drie zeediersoorten uit koraalriffen komt.”
Wat vindt Alexis ervan om onder water te fotograferen? De onderwaterwereld zorgt daarbij voor een aantal flinke uitdagingen, want het is lastiger om door water te fotograferen dan door lucht. Alexis legt uit: “Er zijn vier grote nadelen: water absorbeert licht, het laat kleuren verdwijnen, er drijven zwevende deeltjes in rond die het beeld troebeler maken en het werkt als een extra optische lens.” Klinkt lastig, maar Alexis past een aantal technieken toe om deze uitdagingen te overwinnen. Hij vertelt: “Dankzij mijn belichting voorkom ik deeltjes zo veel mogelijk en goede onderwaterflitsers maken de kleuren levendiger. Ik gebruik ook een extra grote hoek om de hoeveelheid water tussen mijn camera en het subject te beperken.”
De Sony α7R II-camera helpt Alexis ook onder de golven. Hij legt uit: “Veel foto's van het koraalriffenproject had ik niet met oudere of andere apparatuur kunnen maken. Dat komt voornamelijk door de kwaliteit van de sensor, het dynamische bereik en de prestaties bij hoge ISO-waarden.” Over de sensoren zegt hij: “Die zijn heel geschikt voor onderwaterfoto's. Ze zorgen voor een betrouwbare weergave van de onderwaterwereld. Naarmate je dieper onder water gaat, wordt het licht van de zon gedempt, dus ik werk vaak met een ISO-waarde van 1600 of hoger. Ik gebruik ook de α7R III voor onderwaterfoto's. De autofocus werkt op beide camera's heel goed onder water. Hierdoor kan ik goed scherpstellen op vissen en mariene zoogdieren, ook als ze snelle en onvoorspelbare bewegingen maken.”
Hij vervolgt: “Ik gebruik nu al vier jaar Sony-apparatuur. Ik combineer mijn camera's met de FE 16-35 mm f/2.8 G Master-, de FE 12-24 mm f/4 G-, de FE 90 mm f/2.8 Macro G OSS- en de FE 100-400 mm f/4.5-5.6 OSS G Master-lens. Hiervoor gebruik ik beschermende behuizingen met ingangen van optisch glas en een waterdichtheid tot 200 meter. De behuizingen zijn speciaal voor deze apparatuur gemaakt, dus alle bedieningselementen zijn toegankelijk en ik kan de camera's volledig naar wens instellen. Zonder deze behuizingen, de prestaties en het gebruiksgemak van mijn Alpha's zou ik echt niet zo makkelijk diep onder water kunnen werken.”
Hoewel zijn techniek en apparatuur het fotograferen makkelijker maken, wil Alexis niet dat zijn werk té eenvoudig wordt. Anders zou hij er geen uitdaging meer uithalen, toch? “Ja,” bevestigt hij, “als ik ooit te veel gewend raak aan onderwaterfotografie, stop ik ermee. Dan valt er niets meer te leren. Elke duik is een nieuwe leerervaring, zowel op technisch vlak als qua verkenning van de omgeving. Het licht, het gedrag van de dieren en de kleur van het water veranderen continu. De combinatie van al die elementen maakt het zo bijzonder en je beseft al snel dat elke duik uniek is.”
Onder de oppervlakte ligt een hele andere wereld: dit is mijn universum, waar alles er sprookjesachtig en adembenemend mooi uitziet.