We brengen de lente van 2020 in Nederland grotendeels binnenshuis door, net als vele anderen over de hele wereld. Het coronavirus beperkt het dagelijks leven in allerlei opzichten en veel fotografen willen deze unieke tijd vastleggen voor de toekomst. Brendan de Clercq, specialist op het gebied van portret- en straatfotografie, zegt dat hij zich voor zijn straatprojecten laat inspireren door de geldende beperkingen. Hij kon in de lockdown dan ook maar één ding doen: aan de slag gaan met zijn α6600.
“Diep vanbinnen ben ik een echte straatfotograaf,” legt Brendan uit, “en ik geef mezelf graag opdrachten. Dat maakt fotografie zo leuk en ik word erdoor gestimuleerd om creatief te zijn. Daarom besloot ik als reactie op de lockdown, of de 'intelligente lockdown' zoals we die in Nederland doormaken, verlaten straten te fotograferen. Dat doe ik in mijn woonplaats Alkmaar en in het nabijgelegen Amsterdam. Het is een vreemde gewaarwording, want de straten zouden normaal zwart zien van de toeristen en plaatselijke bewoners.”
De verlaten straten zonder mensen zijn al een vreemd gezicht, maar Brendan zette nog een tandje bij door foto's te maken op tijden waarop het normaal gesproken het drukst is.
“Dankzij dit contrast roepen deze foto's meer gevoel bij me op. Ik heb verschillende technieken gebruikt om het gevoel van onbehagen op straat vast te leggen”, legt hij uit. “Om de leegte te benadrukken, heb ik een groothoeklens van het type E 10-18 mm f/4 OSS gebruikt in plaats van mijn gebruikelijke 35 mm. De meeste foto's zijn vanaf de grond, vanaf een hoog punt of met een hoekige compositie gemaakt,” vervolgt hij, “wat ongebruikelijk is voor straatfoto's. Het beeld is anders dan anders. En dat is waar ik naar zocht, want dit zijn vreemde tijden.”
Het kantelbare touchscreen van de α6600 was voor sommige shots cruciaal, want hierdoor kon Brendan makkelijk vanaf de grond fotograferen. Hij vertelt: “Het is een geweldige camera voor allerlei soorten straatfoto's. Soms word je creatiever als je het scherm gebruikt, want je krijgt als het ware een beter beeld van de uiteindelijke foto met een fysiek kader eromheen. En ik kan het scherm elke kant op draaien en kantelen. Voor mijn portretwerk wil ik via de zoeker contact maken met degene die ik fotografeer, maar voor dit soort opdrachten maak ik gretig gebruik van het grote, heldere hoofdscherm.”
Hij vervolgt: “Dat gezegd hebbende: op mijn α7R IV zit de zoeker in het midden, terwijl de EVF van de α6600 aan de linkerkant zit, net als op een oude meetzoekercamera. Hierdoor kun allebei je ogen gebruiken en zien wat er in het frame komt. Als je graag op die manier werkt, is dat ideaal. En hoewel de camera klein en licht is, beschikt hij over veel van dezelfde functies als mijn full-framecamera, zoals de menu's en de manier waarop je je meestgebruikte instellingen in de Fn-knoppen kunt programmeren. Ook als mijn lenzen elkaar overlappen, wordt het resultaat prachtig, en de camera beschikt zelfs over geavanceerde functies zoals Realtime Tracking Autofocus. Deze camera heeft een hoop te bieden!”
Dit is een van Brendans favoriete shots van het project. Hierin komen veel van zijn motivaties samen in één klassieke straatcompositie. Hij legt uit: “Je kijkt uit over een straat waar normaal gesproken heel veel auto's rijden. Die verandering valt meteen op, maar let ook op de strepen op de weg. Die vormen een beperking, maar de schaduwen van mensen doorbreken de lijnen. Je ziet ook dat iemand 'the show must go on' op de weg heeft geschreven.”
Op andere foto's van Brendan zie je de fysieke beperkingen terug in de vele hekken en afsluitingen die ons zicht op de straten belemmeren. Hij zegt: “Dit shot van McDonald’s is ook een van mijn favorieten, omdat het net lijkt alsof de prullenbak een persoon is die in zijn eentje buiten staat. Het is net of hij naar binnen wil. Dat gevoel is heel herkenbaar.”
Opmerking: Brendan heeft zich tijdens deze reportage aan de afstandsmaatregelen gehouden die de Nederlandse overheid in het kader van de lockdown heeft voorgeschreven. Volg de regels die hiervoor in jouw land gelden en blijf veilig.
"Ooit zal ik het perfecte portret vastleggen. Een portret waarop de emotie in al zijn schoonheid is gevangen. Met dit doel voor ogen leg ik de lat elke dag hoger voor mijn foto's"
