Het was een reis met mooie verrassingen voor natuurspecialist Kaisa Lappalainen. “Ik had nog nooit wilde dieren in de Donaudelta gefotografeerd,” legt ze uit, “dus het was heel interessant om de delta met mijn eigen ogen te zien. Hij leek veel op de Okavangodelta in Botswana en het voelde zelfs alsof ik weer in Afrika was, omdat ik er per boot moest reizen en veel vogelsoorten ook daar voorkwamen.”
Ze gebruikt doorgaans de Sony α9, maar deze keer fotografeerde ze uitsluitend met de RX10 IV. “Het was fantastisch,” vertelt ze ons, “want de camera is zo licht, zo stil, en hij klaarde de klus heel goed, ongeacht de omstandigheden of het licht waarin ik fotografeerde. Het is een prachtige totaaloplossing voor vogelfotografie.”
Dus waarom deze trip naar Roemenië? “De Donaudelta is in de lente een belangrijke tussenstop voor trekvogels”, legt Kaisa uit, “en we zagen ongeveer 115 soorten in de week dat ik daar was. Sommige vogels rusten hier uit voordat ze verder Europa intrekken, maar andere blijven om een nest te maken. Het is geweldig te beseffen dat dit soort natuur in Europa bestaat, zo dicht bij grote steden en toch zo wild.”
Survivalvaardigheden zijn ontzettend belangrijk in Kaisa's werk. Hoewel ze een volleerde safarigids is, was het ook essentieel om de hulp in te schakelen van een lokale gids die weet waar en wanneer bepaalde dieren te vinden zijn. “Zonder een lokale gids”, vertelt ze, “mis je al snel kansen. Wij hadden op een avond bijvoorbeeld het geluk een schitterende zonsondergang te zien en de volgende ochtend een mistige, kleurrijke zonsopkomst. We wisten dat we hier dankbaar gebruik van moesten maken en de gids bracht me op het juiste moment naar de juiste plek.”
Op het juiste moment op de juiste plek zijn is natuurlijk fijn, maar ze had nog steeds de juiste uitrusting nodig om de omstandigheden optimaal te benutten.
De zoomlens van 24-600 mm van de RX10 IV is een veelzijdige totaaloplossing die haar enorm hielp bij deze foto's. Hierdoor kon Kaisa breder fotograferen voor een betere indruk van de omgeving. “De gigantische vergroting van 600 mm van de RX10 IV kan heel verleidelijk zijn,” legt ze uit, “maar voor deze fotoreeks wilde ik ook subjecten in het landschap zien. Met 24 mm is dat kinderspel en ik kon snel reageren als ik de compositie moest wijzigen. Met de RX10 IV kan ik landschappen, portretten en actiefoto's maken met een en dezelfde kleine camera, in plaats van te moeten wisselen tussen camera's en lenzen. Dat scheelt een hoop gewicht!”
Grootte en gewicht zijn een belangrijk aandachtspunt voor Kaisa en de wetenschap dat ze met zo'n kleine camera foto's van professionele kwaliteit kan maken, biedt allerlei nieuwe mogelijkheden. “Gewichtsbeperkingen van luchtvaartmaatschappijen kunnen natuurlijk behoorlijk streng zijn,” legt Kaisa uit, “vooral op kortere vluchten naar de ongerepte gebieden waar ik moet zijn. Soms laten ze me niet eens aan boord met al mijn apparatuur! Door het lichte gewicht kan ik ook verder wandelen of fietsen. Zelfs als ik in mijn vrije tijd eropuit ga, kan ik de RX10 IV meenemen en als er zich een kans voordoet, heb ik een lens van 600 mm op zak!”
Als het toch uitdraait op fotograferen op grote afstand, beschikt de RX10 IV over het bereik dat je waarschijnlijk nodig hebt, stelt Kaisa. En dankzij de ingebouwde beeldstabilisatie kun je bij zulke enorme vergrotingen met vertrouwen schieten en zeker weten dat ieder veertje er perfect op komt te staan.
Ik werd echt verrast door het ongelofelijke detailniveau”, bekent ze. “Ik stond er echt van te kijken dat je dit soort close-ups kunt maken met zo'n kleine en betaalbare camera.”
Kaisa maakt veel gebruik van de Sony α9 en is gewend aan hoge prestaties en snelheid. Kan de RX10 IV zich hiermee meten? “De foto's zijn haarscherp”, lacht ze. Ze legt uit: “Je kunt altijd zien wat een camera waard is als vogels opvliegen of een scherpe bocht maken; de focus bleef steeds op de vogels gericht. Ik gebruikte vrijwel dezelfde AF-instellingen als voor mijn α9, dus de camera is continu aan het tracken bij bewegende subjecten of als ik vanaf een boot fotografeer. Als ik in een schuilhut sta te wachten totdat ijsvogels op een tak landen, draait het meer om de vooraf gekozen focusinstellingen. Met een framesnelheid van 24 fps kan ik een vogel volgen als deze zich afzet en wegvliegt en kan ik erop vertrouwen dat ik het beste moment kan uitkiezen.”
Hoewel de nobele kunst van urenlang in de regen blijven liggen wachten of in een 'ghillie suit' hurken om onopgemerkt te blijven, volgens Kaisa fysiek zwaar kan zijn, bleek de RX10 IV uitstekend opgewassen tegen deze omstandigheden. Ze grinnikt: “Rond deze tijd van het jaar zou het in de Donaudelta ongeveer 20 ˚C moeten zijn, maar toen wij er waren, hadden we regen en sneeuw. De RX10 IV is echter weerbestendig. In het begin vroeg ik me af of de camera de erbarmelijke omstandigheden wel aankon, maar hij hield stand, ongeacht waar ik hem aan blootstelde!”
