Vulflitsers, randlichten, snoots, rasters, vlaggen, reflectieschermen: dit zijn slechts een paar van de dingen waar fotografen over na moeten denken bij het uitdenken van hun shots. Culinaire fotografie is net als koken een verfijnd klusje.
Maar wat als het veel makkelijker kan? Als je nog maar één lichtbron gebruikt? En als je de ronde vorm die dit licht werpt, kunt gebruiken als vervanging voor een bord? Dat is het idee achter het laatste project van culinair fotograaf Pablo Gil, uitgevoerd met zijn vertrouwde Sony α7R III- en α7R IV-camera's.
“Het is allemaal voortgekomen uit mijn zoektocht naar manieren om eten op een minimalistische manier te verlichten en omkaderen”, legt Pablo uit. “Ik beperk het aantal lichtbronnen nu tot een absoluut minimum, laat de klassieke zachte belichting achter me en speel met hard, gericht licht. Afhankelijk van de positie van het licht ontstaan er heel interessante texturen en doorschijnende effecten. Hiermee worden meer eigenschappen van het gerecht onthuld, zoals de subtiele verschroeiing van een groente of de textuur van een perfect gebakken stuk vlees, zoals op deze foto.”
Als je de complexe belichting weglaat, draaien de foto's alleen nog om het eten. Gerechten worden in de spotlights gezet als een kunstwerk dat door een chef is gecreëerd. “We wilden niet dat andere elementen visueel zouden afleiden van het eten, zelfs niet het bord”, zegt hij. “Zo is het idee ontstaan om het licht te gebruiken als vervanging voor een bord. Deze foto is wat mij betreft een perfect voorbeeld waarin het eten volledig centraal staat.”
Hij vervolgt: “We hebben een ronde, witte lamp met wat zachtere randen gebruikt en die als theaterspotlight geprojecteerd, en een Profoto B10-flitser en een snoot met een honingraatraster gebruikt. Dit soort creaties, vaak in samenwerking met chef-koks die met Michelinsterren zijn bekroond, zijn een kunstwerk an sich. De aanpak is heel exclusief en wordt speciaal op elk gerecht afgestemd, kijkend naar de structuur, samenstelling en kleuren.”
Bij het fotograferen van eten is vooral de belichting heel belangrijk. De uitstraling van een foto kan afhankelijk van de belichting volledig veranderen. “Licht staat centraal in het verhaal. Dat vertelt ons iets over de sfeer, laat zien wat we willen laten zien en verbergt wat we willen verstoppen”, onthult Pablo. “Het is samen met kleur zonder twijfel het krachtigste wapen. We kunnen aan de hand van de belichting hele verhalen vertellen met één foto.”
Voor het project gebruikte Pablo zijn Sony α7R III- en α7R IV-camera's, voornamelijk vanwege de sensoren. Voor commercieel werk is zo veel mogelijk detail nodig en de sensoren met 42,2 en 61 megapixels boden hem de benodigde resolutie. Toch is niet alleen het aantal pixels belangrijk. “Ik houd van definitie en kleur, en dankzij de BSI-sensoren met een hoge resolutie heb ik een groter dynamisch bereik en meer scherpte. De details in de hooglichten en schaduwen op deze foto zijn bijvoorbeeld ongelofelijk.”
Pablo combineert de camera's met verschillende lenzen, maar hij heeft twee favorieten:
“De scherpstelling van de Sony FE 100 mm f/2.8 G Master OSS is zo vloeiend, bijna magisch,” vertelt hij enthousiast, “en de Smooth Transition Focus (STF) zorgt voor een vervaagde bokeh-achtergrond waarin alles op een organische, prachtige manier in elkaar overloopt. Dat effect bereik je met bijna geen enkele andere lens.” Dan is er nog de Sony FE 90 mm f/2.8 G Macro-lens. Pablo zegt hierover: “Die is fantastisch. Hiermee kan ik extreme close-ups maken en beelden schieten die nog scherper zijn dan veel koksmessen!”
Nu culinaire fotografie dankzij sociale media ongelofelijk populair is geworden, kan het lastig zijn om echt originele foto's te maken die opvallen tussen de standaard, rustieke flatlays die je steeds vaker ziet.
“Het beste advies dat ik kan geven, en dat geldt voor alle soorten werk, is om grenzen te verleggen en buiten de lijntjes te kleuren, want die regeltjes werken vaak beperkend”, adviseert Pablo. “Speel met het licht en met je camera's. Als je verschillende opstellingen uitprobeert en met de omkadering en richting van het licht experimenteert, activeert dat je instinct en verbetert dat je intuïtie.” Hij voegt glimlachend toe: “Vaak worden we dan aangenaam verrast.”
"Foto's liegen nooit, maar de mijne misschien wel."
