Grenzeloos gevarieerd

Veel professionals beginnen als allroundfotograaf en schieten allerlei subjecten, maar de meesten kiezen uiteindelijk één specialisme. Toch geldt dat niet voor iedereen. Neem bijvoorbeeld Terry Donnelly, een Sony Alpha-gebruiker die verschillende subjecten fotografeert, van architectuur tot sport en van commercieel tot wilde dieren. Ondanks de gevarieerdheid van zijn specialisaties blinkt hij uit in al deze verschillende genres, waardoor hij gaandeweg al veel klanten en prijzen heeft binnengehaald. De kern van zijn succesverhaal bestaat uit iets dat simpel, maar wel essentieel is: zijn liefde voor het maken van geweldige foto's.

Ondanks de diversiteit van zijn subjecten wordt het werk van Terry gekenmerkt door een gemeenschappelijke esthetiek. Hij legt uit: “Hoewel ik in mijn werk te maken heb met sterk uiteenlopende onderwerpen en hiervoor verschillende vaardigheden toepas, blijft de kernwaarde feitelijk hetzelfde: ik wil iets van artistieke waarde creëren.”

Voor Terry speelt compositie hierbij de belangrijkste rol. Hij vertelt: “Wat het subject ook is, ik wil altijd een ongebruikelijk perspectief bieden, iets opvallends maken. Dat kan betekenen dat ik vanaf een bijzondere hoogte of vanuit een vreemde hoek fotografeer, of dat ik een groothoek- of telelens gebruik. Vervolgens zorg ik voor impact door het frame samen te persen.”

Terry vertelt ook over iets anders dat hij altijd toepast in zijn shots: “Een juiste scheiding, zodat het subject goed naar voren komt in de omgeving.” Dit doet hij op verschillende manieren, bijvoorbeeld door een bepaalde lens te gebruiken, een specifieke positie in te nemen, het subject te verlichten of een groot diafragma te gebruiken om de achtergrond te vervagen en het subject te isoleren.

Het fotograferen van verschillende subjecten is een aanpak die zijn werk verfrissend houdt en hem in staat stelt zijn vaardigheden in allerlei domeinen toe te passen. “Je neemt de opgedane kennis hoe dan ook mee van het ene domein naar het andere”, legt Terry uit. “Zo pas ik technieken uit de landschapsfotografie toe als ik architectuurfoto's maak of gebruik ik methodes uit de interieurfotografie als ik portretten schiet. Ik denk dat dezelfde kernwaarden uiteindelijk in veel verschillende stijlen toepasbaar zijn.”

Een veelzijdige fotograaf heeft logischerwijs ook een camera nodig die geschikt is voor praktisch elke situatie. Terry gebruikt daarom hoofdzakelijk zijn α9-camera, maar hij heeft ook een α7R III die hij kan gebruiken als klanten een hogere resolutie willen.

“De α9 heeft alles wat ik nodig heb en ik kan er volledig op vertrouwen”, zegt hij. “Hij beschikt bijvoorbeeld over een burstmodus met 20 fps waarmee ik de perfecte gezichtsuitdrukking van een sporter kan fotograferen, en het AF-systeem zorgt ervoor dat een bewegend subject in elk frame scherp blijft. Ik hoef dus niet meer te hopen dat de foto met de beste pose ook scherp is, want dat zijn ze allemaal!” Dankzij de betrouwbaarheid van de fenomenale autofocus van de α9 kan Terry ook foto's maken met een groter diafragma en de scheiding tussen het subject en de omgeving creëren die we in al zijn werk terugzien.

Hij is ook groot fan van de stille sluiter van de α9, vooral voor het fotograferen van golfers tijdens de backswing. Met een DSLR is dat gewoon niet mogelijk, tenzij je van de baan wilt worden gegooid. “Ik kan ook hogere ISO-waarden dan ooit gebruiken om de gewenste sluitertijd te bereiken bij actiefoto's. En dan heb je nog de geïntegreerde beeldstabilisatie, die er aan het andere uiteinde van de schaal voor de sluitertijd voor zorgt dat je eenvoudig bewegingseffecten kunt toevoegen, zoals panning.”

Ten slotte zegt Terry dat de zoeker en het scherm aan de achterkant van de α9 een enorm verschil hebben gemaakt voor de manier waarop hij werkt.